Գրիմ եղբայրներ. «Բրեմենյան երաժիշտներ» (1819 թ. համառոտ)

Brothers Grimm-Bremen Town MusiciansԸստ Աարնե-Թոմպսոնի դասակարգման, հեքիաթն ունի 130-րդ համարը. «Վտարված կենդանիները գտնում են իրենց տունը»:

Գլխավոր հերոսները՝ ավանակը, շունը, կատուն և աքաղաղը, որոնց նեղացրել են իրենց տերերը, որոշում են փախչել Բրեմեն քաղաքը, որպեսզի այնտեղ դառնան քաղաքային երաժիշտներ:

Մեկ օրը բավական չէ Բրեմեն հասնելու համար, և ընկերները որոշում են գիշերել անտառում: Ավանակը և շունը պառկում են մեծ ծառի տակ, կատուն հարմարվում է ծառի ճյուղերի մեջ, իսկ աքաղաղը հարմարվում է ծառի կատարին:

Անտառում թափառական երաժիշտները գտնում են ավազակների խրճիթ: Բրեմենյան երաժիշտները բարձրանում են մեկը մյուսի վրա և կատարում են իրենց «երաժշտությունը» (ավանակը ոռնում է, շունը կաղկանձում, կատուն մլավում, իսկ աքաղաղը կանչում): Ավազակները վախեցած փախչում են:

Բրեմենյան երաժիշտները գրավում են խրճիթը և յուրաքանչյուրը պառկում է քնելու ըստ իր սովորության ու ճաշակի՝ հարմարվելով յուրաքանչյուրը մի տեղ. ավանակը բակում՝ թրիքի վրա, շունը՝ դռան մոտ, կատուն՝ բուխարու մոտ, իսկ աքաղաղը՝ կտուրի վրա:

Գիշերով ավազակների պարագլուխն ուղարկում է ավազակներից մեկին պարզելու, թե ով է գրավել իրենց խրճիթը: Սակայն լրտեսին աքացի է տալիս ավանակը, կծում է շունը, ճանկռում է կատուն, իսկ աքաղաղը բարձր կանչում է կտուրից՝ «Ծու-ղու-րու-ղու»:

Վախեցած լրտեսը վերադառնում է առաջնորդի մոտ և ասում է, որ խրճիթը գրավել են սարսափելի էակներ: Ավազակներն այլևս չեն հանդգնում վերադառնալ, իսկ Բրեմենյան երաժիշտները մնում է ապրելու անտառում:

Չնայած հեքիաթի գերմանական ծագմանը՝ ռուս բանասեր-հեքիաթագետ Վ. Յ. Պրոպի պնդմամբ «Բրեմենյան երաժիշտների» մասին պատմությունը տարածված է եղել նաև ռուսական գյուղերում:  

tarntercum